Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ειδικός της αγοράς, για να κατανοήσει την απλή αλήθεια που λέει ότι, σε περίοδο κρίσεως, ο κατεξοχήν πληγείς επαγγελματικός κλάδος είναι αυτός της διαφήμισης. Ευνόητο, αφού κάθε επιχείρηση, μεγάλη ή μικρή, που σέβεται τον εαυτό της και μεριμνά για τη βιωσιμότητά της, θα φροντίσει να περιστείλει κάθε περιττό έξοδο αρχίζοντας, φυσικά, από τη διαφήμιση. Η παραπάνω αλήθεια πιστοποιείται, τόσο από τη διαπιστωμένη, πια, ελάττωση των διαφημίσεων, όσο κι από τα επίσημα στοιχεία που συχνά-πυκνά δημοσιεύονται στον οικονομικό τύπο. Υπό τη σκοπιά, λοιπόν, των παραπάνω συμπερασμάτων, προκαλεί, πραγματικά, έκπληξη η ενοχλητική κι έμμονη συχνότητα προβολής στα ελληνικά τηλεοπτικά δίκτυα του γνωστού προπαγανδιστικού κατασκευάσματος για το δήθεν δικαίωμα των παιδιών των (λαθρο)μεταναστών στην ελληνική ιθαγένεια. Το εν λόγω κακόγουστα συναισθηματικό διαφημιστικό σποτ υπογράφεται από την περίφημη "Ελληνική ένωση για τα δικαιώματα του ανθρώπου". Εύλογα, κάποιος θα αναρωτηθεί για το μέγεθος των χρηματικών πόρων που μια άσημη, "ανθρωπιστική" οργάνωση μπορεί να διαθέσει, ώστε να συντηρεί μια τόσο ακριβή διαφημιστική καμπάνια. Διαβάζοντας τη σχετική αναφορά στην ιστοσελίδα της οργάνωσης, αφού, πρώτα, τσιμπηθούμε για να διαπιστώσουμε μήπως καταλάθος μπήκαμε στη σελίδα του "Ουράνιου Τόξου" ή κάποιας άλλης μισελληνικής δράκας, δυστυχώς, δεν διαφωτιζόμαστε καθόλου: "Οι δραστηριότητες της Ένωσης βασίζονται κυρίως στην εθελοντική συμβολή των μελών της. Οι πόροι της προέρχονται από τις συνδρομές των 500 και πλέον μελών της, δωρεές και την χρηματοδότηση συνεργασιών με άλλους φορείς σε δράσεις που επιλέγονται σύμφωνα με τους καταστατικούς σκοπούς της (βλ. συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία για τους Πρόσφυγες)". Θα ήταν, πραγματικά, ρομαντικό κι άκρως χριστιανικό να πιστέψουμε πως ο πρόεδρος, φερειπείν, κι ο αντιπρόεδρος του εν λόγω φορέα, αμφότεροι καθηγητές σε ελληνικά ΑΕΙ(οποία σύμπτωσις..) δωρίζουν τον πενιχρό τους καθηγητικό μισθό προς εξυπηρέτησιν των "ανωτέρων ιδεών" της οργάνωσης. Δυστυχώς, όμως, τα κουκιά δε βγαίνουν, για να υποστηρίξουν ένα τόσο πολυδάπανο και κοστοβόρο διαφημιστικό εγχείρημα. Κι όσον αφορά το χριστιανικό κομμάτι της υπόθεσης, ο καλός Σαμαρείτης θα τα 'βρισκε σκούρα με τόσο φανατικούς αντίχριστους, αφού η πολεμική τους κατά της Ορθοδοξίας και της συνοχής της με το ελληνικό έθνος-κράτος αποτελεί προτεραιότητα στην ατζέντα τους, όπως εύκολα διαπιστώνει ο επισκέπτης του εν λόγω "ανθρωπιστικού" ιστοτόπου..
Από πού, λοιπόν, προέρχεται μια τόσο αφειδής χρηματοδότηση; Η κοινή λογική θα μας υποδείκνυε να κοιτάξουμε προς τη μεριά όλων εκείνων που, προφανώς, προσβλέπουν σε κάποιο κέρδος, έμμεσο ή άμεσο, από τη νομιμοποίηση της λαθρομετανάστευσης και την εκ βάθρων αλλαγή του εγχώριου εθνολογικού status quo. Όποιοι και να 'ναι αυτοί, πάντως, σίγουρα δεν είναι Έλληνες και είναι πολύ ματσωμένοι. Τα υπόλοιπα είναι, απλά, κουραφέξαλα..
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ περιστολή των επιχειρηματικών εξόδων σε περιόδους κρίσης για "κάθε επιχείρηση, μεγάλη ή μικρή, που σέβεται τον εαυτό της και μεριμνά για τη βιωσιμότητά της" ξεκινά από τους μισθούς (και ειδικά τους χαμηλούς). Γι' αυτό είναι αδιάφορο αν ο διπλανός σου μισθωτός σκλάβος είναι αλλοδαπός. Το ίδιο αδιάφορο πρέπει να σου είναι και το ότι ο εργοδότης που σε "περιστέλλει" είναι έλληνας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα δικαιώματα δεν διαχωρίζονται σε αυτά των ελλήνων και στα "άλλα" των "ξένων".
Αγαπητέ Υπνοβάτη, αν δεν ζούσατε στον αφασικό παράδεισο της σοσιαληστρικής Τζαμαχιρίας, θα καταλαβαίνατε τον αναλογικό συλλογισμό μου, ο οποίος, εν τέλει, χρησιμοποιήθηκε παραδειγματικά για έναν στοχασμό πάνω στο νεφελώδες χρηματοδοτικό καθεστώς των διαφόρων ΜΚΟ κι όχι για το, όντως ακανθώδες, ζήτημα των εργασιακών δικαιωμάτων. Τα δικαιώματα διαχωρίζονται σ' αυτά των Ελλήνων και τα "άλλα" των "ξένων", συμβουλευτείτε τον πλησιέστερο Αστικό σας Κώδικα.
ΔιαγραφήΌποιος δε γουστάρει "μισθωτή σκλαβιά", δοκιμάζει να γίνει ελεύθερος επαγγελματίας (Νόμος, απ' τον οποίο εξαιρείται η ελληνική Σοβιετία)
Όποιος δεν γουστάρει μισθωτή σκλαβιά προσπαθεί να την καταργήσει κι όχι να γίνει αφεντικό στη θέση του αφεντικού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο να γίνω άλλος ένας μαλάκας που θα νομίζει ότι η καρεκλίτσα του ή το μαγαζάκι του, είναι το κέντρο γύρω από το οποίο περιστρέφεται ο κόσμος, δεν το θεωρώ πρόοδο.